Gijs reis naar steun en hoop met 113

Ik kom in actie omdat ik iemand ken die zichzelf van het leven heeft beroofd. Het verlies van deze persoon heeft diepe sporen nagelaten, niet alleen bij mij, maar ook bij de mensen om hem heen. Dit tragische verlies heeft mijn ogen geopend voor een maatschappelijk probleem waar vaak niet genoeg aandacht voor is: de geestelijke gezondheid en het toenemende aantal zelfdodingsgevallen.

Te vaak wordt er in de samenleving niet over gesproken, en dit gebrek aan openheid maakt het voor mensen die worstelen met hun mentale gezondheid moeilijk om hulp te zoeken. De taboes rond psychische problemen zorgen ervoor dat degenen die het het hardst nodig hebben, zich schaamden of geïsoleerd voelen. Ze durven niet te praten over hun pijn, angst of wanhoop, wat kan leiden tot verergering van hun situatie en, in sommige gevallen, zelfs tot het maken van de tragische keuze om zichzelf van het leven te beroven.

Dit maatschappelijke probleem raakt ons allemaal. De impact van geestelijke gezondheidsproblemen is niet te onderschatten: het heeft gevolgen voor de betrokkenen zelf, hun vrienden, familie en de bredere gemeenschap. De statistieken rondom zelfmoord zijn schokkend en laten zien dat er een crisis gaande is die we niet langer mogen negeren. We moeten openlijker praten over deze problematiek, meer investeren in mentale zorg en vooral het stigma rond psychische gezondheid wegnemen.

Door mijn eigen ervaring te delen, hoop ik anderen te inspireren om niet in stilte te lijden. Het is tijd om samen een cultuur van openheid en steun te creëren, waarin geen enkel leven verloren hoeft te gaan door een gebrek aan begrip of hulp.